چو به وصف آل احمد(ص) بسرودم این غزل را
ز گل جمال احمد(ص)، غزلی معطّر است این

همه بیت های شعرم به مدیح اهل بیت(ع) است
چه زلال و پاک و روشن، چقدر مطهّر است این

همه فکر و ذکر و هوشم به بهشت عدن معطوف
چه تعجبی اگر که همه مشک و عنبر است این

ز علی(ع) مدد گرفتم و سرودم این غزل را
به خدای او قسم که همه کار حیدر(ع) است این

دمی از علی(ع) زدم دم، دو جهان کجا و این دم
که چو دم زدم ز حیدر(ع)، به خدا که بهتر است این

شوم ار اسیر طوفان، به هراس از غم جان
ز علی(ع) زنم دم آن دم ، که همیشه یاور است این

کلمات شعرم امروز، همه رنگ عشق دارد
جملات عاشقانه، غزلی مصوّر است این

به دلم هوای دلبر، به لبم ترانه ی عشق
تو غزل مگو به این شعر، به خدا که زیور است این

و دلیل عاشقی را ز پدر سئوال کردم
پدرم به من بفرمود همه کار مادر است این

همه عمر دم زدم من، ز ولای آل حیدر(ع)
و علی(ع) کلام اول و کلام آخر است این